Kalkoenvlees is in voedingskundig opzicht hoogwaardig en wordt om die reden regelmatig voor diëten gebruikt. Het hoge eiwitgehalte (borst 24 procent, dij 21 procent) is rijk aan essentiële aminozuren en liet lage vetgehalte (borst 2 procent, dij 8 procent) is rijk aan waardevolle meervoudig onverzadigde vetzuren. Kalkoenen worden geslacht voor ze geslachtsrijp zijn en tot dat moment is het vlees van de hennen malser dan dat van de hanen. Een kalkoen bestaat uit verscheidene, in kleur en textuur van elkaar verschillende vleessoorten. De dijen zijn donker en vast van vlees, de borst is mager, mals en wit en het vlees bij de nek en aan de zijkanten is vetter. Het vlees van de kleine lendespieren, de oesters genoemd, geldt als een delicatesse. Het aanbod is in vergelijking tot andere gevogeltesoorten zeer gevarieerd. De kalkoen wordt als hele vogel (vers of diepgevroren), in delen (filet, dij, drumstick en vleugel), als schnitzel, goulashvlees of rollade of als verwerkt product (vleeswaar, pastei of gelei) verkocht.  Kalkoen is het hele jaar door verkrijgbaar.
Lichte kalkoenen, ook wel minikalkoenen genoemd, worden in hun geheel gebraden; oudere exemplaren worden verwerkt in eenpansgerechten en soepen. Kleine kalkoenen kunnen net als kippen (gevuld of ongevuld) worden gebraden. Van belang daarbij is dat de dijen, met name het onderste deel, veel pezen bevatten, die er voor de bereiding uit moeten worden getrokken.




Terug naar slachten.